WILGOĆ W MIESZKANIU I JEJ SKUTECZNE USUWANIE
Wilgoć w pomieszczeniach występuje w postaci niewidocznej pary wodnej znajdującej się w powietrzu. Generowana jest przez organizmy żywe (człowiek wydala przez skórę około 2 litrów wody na dobę), a także w wielu codziennych procesach np. w czasie prania, gotowania, mycia itp. Krótkotrwałe podwyższenie wilgotności powietrza w naszych mieszkaniach jest zjawiskiem naturalnym. Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy wilgoć ta nie jest w żaden sposób odprowadzana. Następuje wtedy kondensowanie się pary wodnej na ścianach i innych powierzchniach. Zjawisko kondensowania się pary wodnej nasila się w okresie jesienno-zimowym gdy obniża się tzw. punkt rosy. Przyczyną tego rodzaju wilgoci jest niesprawna wentylacja lub zbyt duże wydzielanie się pary wodnej do pomieszczenia.
Utrzymująca się przez dłuższy czas nadmierna wilgotność sprzyja rozwojowi grzybów, pleśni i bakterii chorobotwórczych, na których szkodliwe działanie są narażone w szczególności osoby starsze i dzieci. Stosowanie preparatów grzybobójczych to tylko chwilowe rozwiązanie problemu. Będą się one pojawiały dopóki nie usuniemy ich bezpośredniej przyczyny ? nadmiernej wilgoci. Wysoka wilgotność sprzyja pojawieniu się nieprzyjemnych zapachów, rdzy, powoduje rozwarstwianiu drewna oraz utrudnia np. wysychanie ubrań. Jest także nie bez znaczenia dla ludzkiego samopoczucia.
W starszych budynkach powodem nadmiernej wilgotności mogą być uszkodzone drenaże, lub źle wykonane izolacje pionowe i poziome, których uszkodzenia powodują przesiąkanie wody z ziemi w głąb ściany. Dzięki właściwościom higroskopijnym materiałów konstrukcyjnych budynków, czyli zdolności do przenikania przez nie wody , może się ona przedostać nawet na wysokość trzeciej kondygnacji. W takim przypadku należy najpierw usunąć przyczynę napływu wilgoci. Jedną z metod jest iniekcja krystaliczna. Iniekcja nie jest osuszaniem budynku. To tylko sposób na utworzenie izolacji poziomych. Wilgoć pozostającą w elementach konstrukcyjnych należy usunąć jak najszybciej.
Problem nadmiernej wilgoci dotyczy nowobudowanych również domów i mieszkań. W tym przypadku problemem jest wilgoć technologiczna (budowlana), która zalega w świeżo położonych tynkach, wylewkach itp. W trakcie eksploatacji pomieszczenia dochodzi wilgoć z innych źródeł, tak więc naturalne usunięcie wilgoci technologicznej może trwać bardzo długo.
Powszechnie uważa się że jedynym sposobem na obniżenie wilgotności jest intensywne ogrzewanie pomieszczeń. Nie jest to prawdą! Rozwiązanie to jest czaso- i energochłonne, ponieważ pomieszczenie winno być bardzo intensywnie wietrzone (musi następować częsta i całkowita wymiana powietrza!). Przy dużej wilgotności na zewnątrz metoda ta jest całkowicie bezskuteczna! Jednocześnie wyższa temperatura powoduje przedostawanie się cząsteczek wody w głąb materiałów.
Gorące powietrze jest w stanie bardziej nasycić się wilgocią, jednak przy ponownym ochłodzeniu, woda wykrapla się na powierzchniach o niżej temperaturze.
Wilgotność powietrza i mających z nim styczność materiałów zawsze dąży do równowagi. Oznacza to, że zbyt wilgotne powietrze spowoduje zawilgocenie pomieszczenia i przedmiotów znajdujących się w nim. Zasada ta działa również w drugą stronę. Jeżeli obniżymy wilgotność powietrza poniżej normalnego poziomu, który waha się w granicach 50% wilgotności względnej przy 20°C, spowoduje to oddawanie wilgoci przez mające z nim styczność materiały.
Do tego celu służą urządzenia zwane osuszaczami, które skraplają znajdującą się w powietrzu wilgoć i odprowadzają ją w postaci wody. W pomieszczeniu następuje znaczne obniżenie wilgotności powietrza, które nasyca się wilgocią z mokrych materiałów. Ta metoda osuszania nie jest „agresywna” (jak w przypadku suszenia poprzez podgrzewanie lub działanie mikrofalami) i nie stanowi zagrożenia dla osuszanych pomieszczeń i przedmiotów. Jest to naturalny choć przyspieszony proces wysychania.
Osuszacz powietrza, szybko i skutecznie osuszy wypraną bieliznę bez konieczności ogrzewania lub wietrzenia suszarni czy garderoby.